Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Λόγοι Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου για την ιεραποστολή.

Λόγοι Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου για την ιεραποστολή.

«Για να δείξει ο Κύριος, ότι πρέπει εμείς οι πιστοί να γινόμαστε ωφέλιμοι και σε άλλους, μας ονόμασε άλας και ζύμη και φως… Λοιπόν ο λύχνος με το φως δε φωτίζει τον εαυτό του, αλλά αυτούς που βρίσκονται στο σκοτάδι. Κι εσύ, Χριστιανέ, τότε είσαι λύχνος πνευματικός, όταν όχι μόνον απολαμβάνεις ο ίδιος το φως, αλλά όταν οδηγείς εκείνον τον πλανημένο στο Χριστό. Γιατί ποια είναι η ωφέλεια του Χριστιανού, όταν δεν κερδίζει κανέναν και δεν τον οδηγεί στην αρετή; Είσαι και «άλας». Αλλά και το αλάτι δεν αλατίζει τον εαυτό του, αλλά τα άλλα τρόφιμα.
Έτσι λοιπόν και συ ο πιστός, αφού σε έκαμε ο Θεός άλας πνευματικό, αλάτισε τους άλλους, απάλλαξέ τους από τη ραθυμία και αδιαφορία και ένωσέ τους με την Εκκλησία.
Έπειτα ο Χριστός σε ονόμασε «ζύμη». Και η ζύμη δε ζυμώνει τον εαυτό της, αλλά τη μάζα του ζυμαριού, την πολλή. Έτσι κι εσείς οι πιστοί, έστω κι αν είστε λίγοι στον αριθμό, πρέπει να γίνετε δυνατοί με την πίστη και το ζήλο σας…»
«Κι αν ακόμη ξοδέψει κάποιος πολλά χρήματα υπέρ των άλλων, δεν κάνει τίποτε όμοιο προς εκείνον που σώζει μια ψυχή, που την απομακρύνει από την πλάνη και τη χειραγωγεί προς την ευσέβεια. Γιατί εκείνος που προσέφερε χρήματα στον πτωχό, τον απάλλαξε από τη σωματική πείνα. Ενώ αυτός που συντέλεσε στη διόρθωση του αμαρτωλού, τον απάλλαξε από την ασέβεια και παρανομία και έσωσε μια ψυχή από την αιώνια κόλαση… Και για τη σωτηρία ψυχών δεν απαιτούνται χρήματα. Αλλά λόγοι πίστεως και προτροπή θερμή. Μη λοιπόν ραθυμήσουμε, αλλά με όλη μας την προθυμία και το ζήλο ας ελκύσουμε προς το Χριστό τους αδελφούς μας». (Ι. Χρυσόστομος, Λόγος 6ος Κατά Ιουδαίων)
«Αφού όλοι οι Χριστιανοί είμαστε ένα σώμα, ας μη ρίχνουμε όλη την ευθύνη της ιεραποστολικής εργασίας στους κληρικούς, αλλά όλοι μαζί, λαϊκοί και κληρικοί ας ενδιαφερόμαστε για την Εκκλησία, που είναι το κοινό Σώμα μας». (Χρυσοστόμου, Β΄ Κορινθ. Ομιλ. 18, 3. 8,3) «Εγώ μεν είμαι ένας, εσείς όμως είστε πολλοί και θα μπορέσετε όλοι να είστε διδάσκαλοι. Γι’ αυτό, παρακαλώ, μην αμελείτε το χάρισμα αυτό». (Χρυσοστόμου «Προς τους μη απαντήσαντας » 3 Μ. 51, 176)
«Εκείνο το οποίο δεν μπορεί να πετύχει ούτε η νηστεία, ούτε ο ύπνος κάτω στο χώμα, ούτε οι ολονύκτιες προσευχές, ούτε τίποτε άλλο, το επιτυγχάνει η σωτηρία του αδελφού μας… Γιατί με ένα και μόνο τέτοιο κατόρθωμα θα μπορέσεις να καθαρίσεις την κηλίδα των αμαρτιών, τις οποίες με το στόμα σου έκανες. Τότε το στόμα σου θα εξαγνισθεί, θα γίνει σαν το στόμα του Θεού, αφού με τα λόγια σου θα οδηγήσεις έστω και έναν άνθρωπο στη σωτηρία». (Χρυσοστόμου, Λόγος κατά Ιουδαίων 8ος, 679 Α, Β)
«Αφού γνωρίζεις, αγαπητέ, ότι η ζωή αυτή είναι μικρή και σύντομη, εργάσου για να κερδίσεις ψυχές. Αν δεν κερδίσουμε τέτοια κέρδη, δε θα βρούμε καμιά σωτηρία. «Δύναται πολλάκις μία κερδηθείσα ψυχή μυρίων όγκον αμαρτημάτων αφανίσαι και γενέσθαι ημίν αντίψυχον (αντίλυτρον) εν εκείνη τη ημέρα» (Ο.π. 688Α).
«Πριν από τα λόγια, ας πείθουμε τους άλλους με το βίο μας. Αυτή είναι η μεγάλη μάχη που θα δώσουμε, η διά των έργων… Γιατί και αν φιλοσοφούμε με πολλά λόγια, αλλά δεν παρέχουμε στους άλλους παράδειγμα ζωής, ανώτερο από τη ζωή τους, τότε «το κέρδος ουδέν». Γιατί δεν προσέχουν οι άλλοι στα λεγόμενά μας, αλλά ερευνούν αυτά που πράττουμε. Και μας λένε: εσύ πρώτος να πεισθείς στα λόγια σου και έπειτα να συμβουλεύεις στους άλλους. Γιατί, εάν μου περιγράφεις τα αναρίθμητα αγαθά της μελλούσης ζωής, εσύ όμως μένεις προσκολλημένος στα γήινα σαν να μην υπάρχει τίποτε άλλο, τότε τα έργα σου μου φαίνονται πιο πιστευτά από τα λόγια σου». (Χρυσοστόμου, εις την προς Κορινθίους Α΄ λόγος γ΄ 40).
«Το να αμελούμε για τους αδελφούς μας, δεν είναι μικρό κακό, αλλά αίτιο τελειωτικής κολάσεως. Και αυτό αποδεικνύεται από την τιμωρία του τρίτου δούλου της παραβολής των ταλάντων. Αυτός δεν καταδικάστηκε για το είδος της ζωής του ή επειδή σπατάλησε το τάλαντό του. Γιατί αυτό το επέστρεψε ακέραιο. Αλλά καταδικάστηκε, επειδή δεν εργάστηκε με το τάλαντό του. Κι εμείς λοιπόν, όσο κι αν είμαστε ενάρετοι και συγκροτημένοι, όσο κι αν έχουμε πολλή επιθυμία για την ανάγνωση των Αγίων Γραφών, δε θα κερδίσουμε τη σωτηρία μας μόνο με αυτά. Πρέπει να διπλασιάσουμε το τάλαντο. Και το διπλασιάζουμε, όταν μαζί με τη δική μας σωτηρία φροντίζουμε και για τη σωτηρία των άλλων»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου